Op 12 oktober 1996 zagen we een partiële zonsverduistering vanuit Eindhoven.

Thuis in Arnhem is het bewolkt op de ochtend van de verduistering We besluiten aan de hand van het weerbericht om naar het zuiden te gaan. Veel te hard rijden we als een stelletje idioten richting zuid-westen. Tegen de tijd dat het eerste contact is, zijn we bij Eindhoven en gaan daar van de snelweg af. We komen terecht op een bedrijventerrein, waar we de spullen opzetten.  Met CDs als eclipsbrilletjes kijken we naar de zon. Af en toe is het bewolkt, maar daardoor kun je juist zonder bescherming naar de zon kijken, zodat het er toch leuk uitziet.

Terwijl we daar staan te kijken komt iemand van de plaatselijke bewaking poolshoogte nemen. Met een rammelende sleutelbos als van een gevangenisbewaker komt hij naar ons toe. We leggen hem uit wat er aan de hand is, en laten hem kijken door een CDtje, en nu is hij om. Hij vraagt zich af of het niet donker gaat worden, maar we leggen hem uit dat dat niet zal gebeuren met slechts 63 % verduistering. Hij gaat terug naar zijn collega die in de auto komt aanrijden, legt het verhaal uit en rijdt weg. Mooi, we mogen blijven staan.

Bas en Roger gaan nog op zoek naar een boom waaronder de zonnetjes worden geprojecteerd, zoals in Mexico, maar helaas, niets te zien.

Enige tijd later, als de zon weer op zijn retour is, gaan we met normale snelheid weer terug naar huis. Een geslaagde dag.

Apparatuur:

Kijker: 80 mm f5 refractor met oculairprojectie met een 30 mm Plössl.

Zonnefilter: Thousand oaks glas

Camera: Minolta X300

Montering: Super polaris, met R.A. en Declinatie motor.

Maximaal: 63 % in Eindhoven

Expeditieleden: Bas, Brechje, Roger.